Glistener: Letter to AN | متن نامه به عربی: | نامه روزنامه نگاران تبعیدی به احمدی نژاد

جمعی از روزنامه‌نگاران ایرانی که در سال‌های اخیر به خاطر بسته شدن روزنامه‌ها و یا فشارهای سیاسی مجبور به ترک خانه و کاشانه‌شان شده‌اند، امشب نامه‌ای را در اختیار رئیس دولت دهم در نیویورک می‌گذارند. در این نامه آمده است: «ما روزنامه‌نگارانی هستیم که تنها به دلیل پرسش‌گری از داشتن روزنامه در ایران محروم مانده‌ایم، هوشیار باشید که پاسخ منفی شما به این نامه و یا بی‌تفاوت گذشتن شما از کنار پرسش‌های روزنامه‌نگاران ایرانی شاید بار دیگر افکار عمومی دنیا را متوجه این سازد که چرا رییس دولت ایران از پاسخ‌گویی به روزنامه‌نگاران کشور خودش گریزان است.»

متن کامل این نامه به شرح ذیل است :
جناب آقای محمود احمدی نژاد، رییس دولت جمهوری اسلامی ایران، با سلام، ما جمعی از خبرنگاران، عکاسان و روزنامه نگاران ایرانی هستیم که به دلیل بسته شدن روزنامه هایمان و فشارهای سیاسی از کشور مهاجرت کرده ایم. هیچ روزنامه ای در ایران نداریم اما پرسش های زیادی داریم که متاسفانه به هیچ کدام از آن پرسش ها در مصاحبه های مطبوعاتی تان با رسانه های غربی پاسخی نیافتیم.
همکاران روزنامه نگارمان در داخل ایران نیز یا در زندان به سر می برند، یا با قید وثیقه آزاد هستند و یا به دلیل تهدیدها و تذکرهای نهادهای امنیتی در یک فضای نا امن رسانه ای ناگزیر شده اند که سکوت را به عنوان تنها راه چاره برگزینند. پس از انتخابات پر اما و اگر ایران بسیاری از شهروندان در اعتراض های مدنی به همراه روزنامه نگاران، دانشجویان و فعالان سیاسی بازداشت و جمعی دیگر نیز در راهپیمایی ها هدف گلوله قرار گرفتند و جان باختند. از آن هنگام شما چندین کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرده اید که غالبا با حضور رسانه های هوادار دولت برگزار می شد و جای خالی بسیاری از روزنامه نگاران منتقد حاکمیت در این کنفرانس ها مشهود بود. در نتیجه روزنامه نگاران منتقد در کنفرانس های خبری شما فرصت پرسشگری نمی یابند.
از آنجا که شما در مصاحبه با خبرنگاران رسانه های غربی بارها تاکید کرده اید که در ایران آزادی بیان وجود دارد و هر کسی می تواند عقیده و نظر خود را بیان کند لذا با ارسال این نامه خواهان این هستیم که به احترام آنچه خود گفته اید، زمینه ای فراهم سازید تا ما روزنامه نگاران که بخشی از قربانیان محدودیت آزادی بیان در ایران و مهاجرانی رانده شده به خارج از ایران هستیم در یک کنفرانس خبری، پرسش های مان را مطرح کنیم. ما روزنامه نگارانی هستیم که تنها به دلیل پرسشگری از داشتن روزنامه در ایران محروم مانده ایم. حتی اگر برای توجیه مهاجرت ما شما نظر دیگری داشته باشید هیچ عقل سلیمی باور نمی کند که این تعداد از روزنامه نگاران یک کشور بدون اضطرار خاک و خانه و خانواده شان را رها کرده باشند تا به کشوری دیگر مهاجرت کند. پاسخ منفی شما به این نامه و یا بی پاسخ گذشتن شما از کنار پرسش های روزنامه نگاران ایرانی افکار عمومی دنیا را متوجه این سوال می سازد که چرا
رییس دولت ایران از پاسخگویی به روزنامه نگاران کشور خود گریزان است و گفته شما را در باره وجود آزادی بیان در ایران با تردید روبرو می سازد.

شبنم آذر محمد اروند محمد ایزدی مرتضی اصلاحچی کیان امانی سولماز ایکدر بیتا بختیاری بهداد بردبار نگین بهکام سپیده بهکام آرش بهمنی دلبر توکلی منصور تیفوری مهدی جامی سعید جلالی فر احمد جلالی فراهانی رحمان جوانمردی وحید حبیب پناه آیدین جهانبخش سیامک حیدری بابک داد فریبا داوودی مهاجر علیرضا رضایی نیلوفر رستمی سامان رسول پور امیر رشیدی اردوان روزبه لادن سلامی مسعود سفیری حسن سربخشیان فریبرز سروش لیلا سعادتی آیدا سعادت مسعود سفیری لادن سلامی کیانوش سنجری شکوفه شادابی محمد رضا شکوهی فرد سولماز شریف صادق شجاعی رضا شمس شهاب الدین شیخی فرح شیلندری آسو صالح باقر صمیمی حمیدرضا ظریفی نیا مسیح علینژاد بابک غفوری آذر فاطمه فناییان آیدا قجر مهرداد قاسمفر بهنام قلی پور کاوه قریشی مهرانگیز کار پریسا کاکایی رویا کریمی مجد نیک آهنگ کوثر مژگان مدرس علوم رویا ملکی لیلا ملک محمدی حسام میثاقی روزبه میر ابراهیمی ابراهیم نبوی شاهین نوربخش پروانه وحیدمنش رضا ولی زاده محمد رضا یزدان پناه

متن نامه به انگلیسی:

His Excellency Mahmoud Ahmadinejad
President of the Islamic Republic of Iran

Greetings,
We are a group of Iranian journalists, photographers and newspaper reporters who have emigrated from our country due to political pressures and the closure of the media outlets we used to work for. We do not currently have a newspaper or a media channel to work for in Iran, however we have a lot of questions to ask you, questions which have been left unanswered during your recent interviews with Western reporters.
Our colleagues inside Iran are either languishing in prison, freed after posting heavy bails or working under a complete lack of professional safety and work guarantees due to constant threats, warnings and harassment by the security apparatus which often forces them into complete silence.
After the contested Iranian presidential elections of last year, many ordinary citizens, together with journalists, university students and political activists, have been arrested. Some of them have been fatally hit by bullets during demonstrations. You have since participated in several press conferences. These have been solely attended by media which is aligned to your government: the absence of journalists who are critical towards your administration was evident. These reporters are unable to pose questions to you during your press conferences.

We are journalists who have been deprived from having a newspaper in Iran because of our eagerness to question you. Any other justification by you for a migration on such a vast scale by journalists would not be accepted by any person in a sane frame of mind. No one would accept your explanation for such a large number of journalists leaving their land and their families without a sense of urgency.
Your refusal to answer this letter or a negative response will raise the following issue within worldwide public opinion: why does the head of the Iranian government run away from answering the questions of journalists from his own country? This behaviour of yours shall raise doubts and questions over your assurances on the existence of full freedom of expression within Iran.

متن نامه به عربی:
رسالة من الصحفيين الإيرانيين المهجرين بعد أزمة الإنتحابات الرئاسية الى محمود أحمدي نجاد

وصف صحفيون ايرانيون تصريحات احمدي نجاد الأخيرة في نيويورك حول وجود الحريات في بلاده بالكاذبة. عدد من الصحفيين الإيرانيين الذين اجبروا على مغادرة البلاد على خلفية أزمة الإنتخابات الرئاسية الأخيرة في العام الماضي وبعد اغلاق عدد كبير من الصحف و التهديد و السجن و التعذيب الذي طال عدد كبير من أصدقائهم ، وجهوا رسالة الى احمدي نجاد مطالبین الآخر إثبات صحة تصريحاته بمنحهم فرصة لطرح اسئلتهم عليه في مؤتمر صحفي.وجاء في الرسالة :"ردكم السلبي على الرسالة هذه أو ترككم أسئلة الصحفيين الإيرانيين بلا رد ، سوف يطرح هذا السؤال على الرأي العام العالمي لماذا يتهرب رئيس الحكومة الإيرانية من الرد على صحفيين بلاده و سوف تواجه تصريحاتكم حول وجود الحريات في إيران بالشكوك".يذكر ان من المفترض تسليم الرسالة الى محمود احمدي نجاد في نيويورك مساء يوم الخميس.

الرسالة كما نشرتها وسائل اعلام الحركة الخضراء:السيد محمود احمدي نجاد رئيس الجمهورية الإسلامية الإيرانية ، السلام عليكم نحن جمع من المراسلين و الصحفيين و المصورين الإيرانيين غادرنا البلاد بعد اغلاق صحفنا و الضغوط السياسة. ليس لنا أي جريدة في إيران لكن لدينا أسئلة لم نجد لها اجوبة في أي من لقاءاتكم الصحفية مع وسائل الإعلام الغربية.أصدقائنا الصحفيين في داخل إيران اما يمكثون في السجن أو اطلق سراحهم بوثائق أو أجبروا على إختيار الصمت بعد التهديدات و إنذارات الأجهزة الأمنية في فضاء غير آمن للإعلام.بعد الإنتخابات المثيرة للجدل الكثير من المواطنين في الإحتجاجات المدنية سجنوا مع الصحفيين و طلاب الجامعات و النشطاء السياسيين و عدد منهم أصابهم الرصاص وفقدوا حياتهم في المظاهرات .منذ ذلك الوقت كانت لكم عدة مؤتمرات صحفية حضر معظمها وسائل إعلام مناصرة للحكومة و غياب الصحفيين المنتقدين للسلطة كان ملحوظا في هذه المؤتمرات.و في النهاية لم يحصل الصحفي المنتقد على فرصة لطرح أسئلته في المؤتمرات الصحفية.انطلاقا من تأكيدكم في مقابلات مع مراسلين وسائل الإعلام الغربية على وجود حرية التعبير في إيران و كل شخص بإمكانه ان يطرح رأيه و معتقداته ، نوجه لكم هذه الرسالة مطالبين إحتراما لما قلتموه، نحن الصحفيين الذين نشكل قسم من ضحايا محدودية حرية التعبير في إيران وهاجرنا طردا الى خارج البلاد نطالب اتخاذ خطوة حتى نتمكن من طرح أسئلتنا عليكم في مؤتمر صحفي.نحن صحفيون حرمنا من امتلاك جريدة فقط لطرحنا الأسئلة . واذا كان لديكم أي عذر لهجرتنا الجماعية لا يوجد عقل سليم تصديق هذا ان الكم الهائل من الصحفيين يهاجر البلاد والأهل والدار الى بلد آخر دون أي مبرر. ردكم السلبي على الرسالة هذه أو ترككم أسئلة الصحفيين الإيرانيين بلا رد ، سوف يطرح هذا السؤال على الرأي العام العالمي لماذا يتهرب رئيس الحكومة الإيرانية من الرد على صحفيين بلاده و سوف تواجه تصريحاتكم حول وجود الحريات في إيران بالشكوك.الموقعين: